Przejdź do zawartości

Filipa Mareri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiona
Filipa Mareri OSC
Filippa Mareri
dziewica
Ilustracja
Średniowieczny fresk w Borgo San Pietro.
Data i miejsce urodzenia

1190-1200
Petrella Salto

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1236
Borgo San Pietro

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1806 (potwierdzenie kultu)
przez Piusa VII

Wspomnienie

16 lutego

Atrybuty

habit klariański

Patronka

Sulmony

Szczególne miejsca kultu

Borgo San Pietro

Filipa Mareri OSC, także Filipina (ur. 1190-1200 w Petrella Salto, zm. 16 lutego 1236 w Borgo San Pietro) − włoska mniszka klaryska, założycielka monasteru klarysek w Borgo San Pietro, błogosławiona Kościoła katolickiego[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła ze szlacheckiej rodziny Marerich. Urodziła się w rodzinnym zamku w Borgo San Pietro przy drodze prowadzącej z Asyżu do Rzymu. Ogromny wpływ na jej życie wywarło spotkanie ze św. Franciszkiem z Asyżu. Zapragnęła wówczas rozpocząć życie w klauzurze. Spotkała się ze sprzeciwem rodziny. Wraz z niektórymi towarzyszkami schroniła się w pobliżu Mareri, w miejscu usytuowanym na wzgórzu powyżej osady Piagge, w grocie nazywanej obecnie Grotą Świętej Filipy (wł. Grotta di Santa Filippa). Przebywała tam trzy lata. W 1228 dwaj bracia ofiarowali Filipie zamek z przyległym Kościołem św. Piotra de Molito. W zamku tym przyszła błogosławiona wraz z towarzyszkami zachowywała regułę klariańską, podobnie jak to czyniły św. Klara i jej siostry w monasterze św. Damiana pod Asyżem. Opiekę nad klasztorem sprawował z polecenia św. Franciszka z Asyżu bł. Roger z Todi[1][2].

Po śmierci Filipy 16 lutego 1236 jej grób stał się miejscem pielgrzymowania. Zarejestrowano również cuda dokonujące się za jej wstawiennictwem.

Tytuł świętej w odniesieniu do Filipy Mareri pojawił się pierwszy raz w bulli papieża Innocentego IV z 1247, po 11 latach od jej śmierci.

Jej kult został potwierdzony w 1806 przez papieża Piusa VII[3][4].

Relikwie

W 1707 przeprowadzono ekshumację ciała świętej. Odnaleziono zachowane serce. Przechowywane jest obecnie w srebrnym relikwiarzu. Relikwie znajdują się w monasterze w Borgo San Pietro w Valle del Santo w zbudowanym nowym sanktuarium i klasztorze. Średniowieczny klasztor został zalany w wyniku utworzenia sztucznego akwenu Salto. Wcześniej przeniesiono freski i wyposażenie kościoła.

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (16 lutego).

Patronat

Bł. Filipa Mereri jest współpatronką Sulmony w Abruzji[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Beata Filippa Mareri. www.santiebeati.it. [dostęp 2011-10-27]. (wł.).
  2. Św. Filippa Mareri. martyrologium.blogspot.com. [dostęp 2011-10-27].
  3. Swięte i błogosławione z II Zakonu. www.klara.franciszkanie.pl. [dostęp 2011-10-27].
  4. Andrea Del Vescovo: Santa Filippa Mareri. www.enrosadira.it. [dostęp 2011-10-27]. (wł.).